Hallo allemaaal

Ik weet het ik had beloofd vaker een verhaaltje te plaatsen maar we zijn zo druk geweest met leuke dingen dat ik er gewoon geen tijd voor had!

maargoed hierbij dus het beloofde verhaal! ( waarschuwing, het is een erg lang verhaal dus ga ermaar voor zitten!)

Het is even graven in mijn dagboek doordat we zoveel gedaan hebben voelt het moment dat we weggingen als 2 maanden geleden ondertussen.

14 november maandag middag vertrokken we dan eindelijk, eerst nog even in de bussines lounge van de klm rondgehangen (handig een reisgenootje met contacten!) Daarna tijd om te boarden! Heerlijke vluchten gehad, paar keer moeten overstappen en een stopover gehad in bangkok, ik heb er niet veel van gemerkt lag heerlijk te slapen, maar begreep van Chantal dat we 3 uur lang stil gestaan hebben en we niet van onze plek mochten.. dan duurt 3 uur wel heel lang!

Eenmaal aangekomen in Hanoi was het al 2 uur smiddags (6 uur tijdsverschil) dus leek het alsof we maar een klein dagje aan het vliegen zijn geweest. Spullen opgehaald en buiten stond er al een mannetje klaar met een briefje met heel groot Larissa van Velzen erop! Top! Buiten voor het eerst van de warmte geproefd namelijk 30 graden als een muur tegen je aan, gelukkig zaten we in de auto met airco voor we oververhit raakten! Onderweg naar het hotel werdt het al donker (voor we onze visa's en bagage hadden was het al een paar uur later..) deze tijd wordt ook wel spitsuur genoemd. Ik noem het ToetToet uur! Het enige wat je hoord is een orkest van toeters van iedereen die van en naar de stad wil! Totaal geen logica, gewoon gaan en toeteren dat je er bent! Het duurde dus ook wel even voordat we bij ons hotelletje aankwamen die in de oude stad verborgen tussen allemaal lokale winkeltjes ligt. Spullen gedropt in ons hok (geen ramen en bijna geen loop ruimte) zijn we opzoek gegaan naar een tentje wat 16 heet en super lekker schijnt te zijn. Nou dat hebben we gemerkt, geloof dat we er elke avond en soms middag gegeten hebben! Het echte lokale voedsel maar dan op een goede, schone en verse manier bereid! Daarna nog even rond ons hotel gelopen om de lokale cultuur te leren kennen.

Terug in het hotel dachten we ineens oja morgen willen we een dagtour naar Tam coc doen, laten we die maar even boeken om 9 uur savonds! Gelukkig wilde het hotelmannetje wel even bellen voor ons en zou het geregeld moeten zijn.. zolang we om half 8 klaar staan was er niets aan de hand!

De volgende ochtend kan je dan ook wel begrijpen dat als het al 8 uur geweest is je je toch gaat afvragen van komen ze wel, waren we nog optijd? En eigenlijk toe wij om kwart over 8 ergens zo zaten van dit duurt te lang stonden ze ineens voor onze neus!

Dus huppakee de krappe bus in die tot de nok vol gevuld was en gaan met die banaan. De eerste stop was Hoa Lu, de ancient capitol of vietnam. Tijdens de oorlog waren de andere steden niet veilig, waar deze stad tussen de bergen en water lag en dus moeilijk bereikbaar en goed te verdedigen. En met stad bedoel ik een dorpje haha. De tempels die hier nog staan worden nog steeds gebruikt! Dagelijks worden er offers gebracht en gebeden. De tempels zijn ook nog eens hartstikke mooi versierd! Helemaal rood met goud en overal draken en wapens! (voor de mensen die mulan gezien hebben, zo ziet het er dus ook in het echt uit, zonder mushu helaas maar verder precies zo!)

Next stop is Tam coc, ookwel het halong bay van het land. Het zijn enorme rotsen die door jarenlange erosie uitgehold zijn zodat je er onderdoor kan varen op je roeibootje en zo steeds verder de bergen in kan. Echt een prachtig gezicht!

Volgende dag was het de beurt aan de echte halong bay. Helaas kwam er een groep nederlanders het hotel in waarbij vooral de man het nodig vond om om 4 uur snachts keihard te gaan praten en lachen en schreeuwen, ga zo maar door.. gelukkig moesten we nog 4uur in de bus zitten naar halong bay, ook wel de drakenbaai. Het heeft deze naam gekregen door de lengende van de draak. Toen de baai wat nu halong bay is aangevallen werdt hebben de mensen de goden gevraagd om te komen helpen. Die stuurde een woedende draak die buiten vuur spuwen ook rotsen spuwde, als er dus een vloot schepen aankwam zorgde de draak ervoor dat er vlak voor de boor ineens een enorme rots opdoemde die ze a la de titanic niet meer konden ontwijken en dus zonken.

Maargoed toen we aankwamen was het ondertussen al lunchtijd dus eerst heerlijk een buffet van zeevruchten op voordat we gingen varen. Eenmaal onderweg zie je al gauw de rotsen dichterbij komen en binnen 10 minuten varen we door de formaties heen! Heb al veel dingen gezien op mijn vorige reizen maar nog nooit zoiets als dit, gewoon niet te omschrijven. Doordat je met low tide bijna niet meer door de tunnels heen kan varen zijn we gelijk naar de roeibootjes gegaan. Maargoed ook! Wij waren een van de eerste van een enorme toeristen vloed die aankwam. Hierdoor konden wij nog naar binnen en naar buiten maar hebben wij ook nog fotos van de verborgen meertjes zonder super veel toeristen!

Na een uurtje varen gingen we weer terug naar de grote boot om een stukje te varen en naar een grot op een van de eilandjes te gaan. De grot viel een beetje tegen, ze hadden met gekleurde lampjes grote gedeeltes verlicht waardoor het niet meer op een grot leek.. gauw terug naar de boot en nog heerlijk een uurtje gevaren langs alle rotsen lekker in het zonnetje met een lekker fris windje!

De volgende dag de eerste dag waarop we geen tour gepland hadden, dan zou je denken, ooh lekker uitslapen, maar nee.. we hadden al weer zo veel dingen die we wilden doen dat we om 8 uur al weer onderweg waren. De eerste stop was de hoa lu gevangenis. Hier hebben we wat dingen geleerd over hoe er met de gevangenen omgegaan werden. In eerste instantie werdt de gevangenis gebruikt door de fransen om vietnamezen rebellen en politieke gevangenen op te sluiten. In die tijd was het echt een horror om vast te zitten, geen eten, geen rechten en de guillotine in het vooruitzicht. Toen de vietnamezen het land weer zelf onder controle had werdt het begruikt als gevangenis voor de amerikaanse piloten die ze tijdens de vietnamoorlog uit de lucht geschoten hadden. Alleen had de gevangenis toen een hele andere reputatie, namelijk het hoa lu hilton! De amerikanen werden zo goed behandeld dat hetmeereen luxe verblijf was dan een gevangenis. Ze hadden goed eten, mochten sporten, hadden feestdagen, mochten contactmet thuis hebben maar het belangrijkste was nog wel dat ze door de bewakers de vietnameze cultuur leerden. Het duurde ook niet lang voordat alle piloten tegen de oorlog waren! Missie geslaagd. Ik heb voornamelijk groot respect voor de vietnamezen, terwijl ze zelf afgeslacht werden doen ze de amerikanen die al veel landgenoten dood gebombadeerd hadden toch als mensen en met groot respect behandelen. Dat zie ik niet meer terug tegenwoordig!

Volgende stop was iets luchtiger, namelijk de markt. Lekker rondgesnuffeld en leuke dingetjes gekocht! Daarna door naar het hoan kiem meer. Hier zou generaal Le Loi in de 15e eeuw een magisch zwaard van de turtle god gekregen hebben waarmee hij de chinezen versloeg die vietnam in wildde nemen. Na de oorlog vaarde de generaal weer terug over het meer en eistte zijn zwaard weer terug. Nu staat er op het meer een pagode om deze god te eren. Een heel mooi klein eilandje met een super mooie tuin die je kan bereiken door de bekende rode brug! Die overigens veel kleiner is dan ik dacht..

De laatste toeristische stop is het waterpoppen museum waar mensen tot hun middel in het water staan en door middel van lange bamboo staven de poppen laten bewegen. Erg leuk om op die manier de legendes te zien.

Savonds was het tijd om naar Hué te gaan door middal van een 13 uur durende nachttrein die alleen maar hobbel de bobbel deed en waarbij de airco van super koud naar uit ging naar super koud en naar uit.. in eerste instantie dachten we dat we de hele coupe voor ons alleen hadden maar helaas kwamen er nog 2 franse meisjes bij. Wat in principe geen probleem is, alleen waren deze zo asociaal en sago dat ze echt de sfeer verpestte. Ze kwamen ook binnen en na 3 minuten lagen ze allebei al plat..

aangekomen in hué was het een zee van rust, geen toettoet meer. Gewoon ruimte om te lopen zonder van je sokken gereden te worden! Na eerst bij het verkeerde hotel afgezet te zijn moesten we een klein stukje lopen met onze bepakking tot we bij ons goede hotel waren. Deze nog luxer dan de ander! Echt een mega kamer! Derest van de dag lekker rustig aan en lekker gegeten.

voor de verandering moesten we weer vroeg opstaan voor onze dagtour. Deze keer van hué zelf. Het begon meeteen bootritje over de parfume river. In de goede tijd dan ruiken de bloemen op de rivier zo lekker en sterk dat ze de rivier daarom parfume river genoemd hebben. Was niets van re zien of ruiken.. maargoed wel lekker relaxed en we waren al gauw bij onze volgende stop, de Thien mu pagode. Nog steeds in gebruik door de monniken is dit de oudste pagode van hué. Erg mooi! Ook de tuinen eromheen zijn echt prachtig, net een paradijs! Wel een van ruim 30 graden in de volle zon..

na even kort op de markt te hebben gekeken gingen we door naar the emperors city. Dit is een complete stad waar de koning en al zijn werknemers woonde. Het was opgedeeld in een soort vakken, een voor de bewakers, een voor de monniken, een voor moeders, een hoekje voor de schoonmakers enz en als laatste de purpe city. Dit gedeelte was alleen van de koning en zijn familie, hier mocht dus ook niemand anders komen! Je kan je dan wel voorstellen hoe inmens groot dit moet zijn, alleen is door de oorlog grotendeel verwoest!

Na de lunch zijn we nog naar wat andere tempels en tombes geweest. De laatste was nog wel de mooiste. Deze tombe was gebouwd als laatste rustplaats alleen vond de koning het zo mooi dat hij er maar in is gaan wonen. Vroeger was de tempel helemaal wit maar wordt nu langzaam weer door de natuur terug genomen. Hij is nu grijs zwart en heeft een hele mysterieuze gloed over zich heen. Die we zelfs na alle trappen nog steeds waarderen! De binnenkant daarintegen was echt enooorm lelijk! Dat was de laatste stop en toen we terug kwamen bij het hotel waren we ook best wel kapot, dus lekker gegeten en hup naar bed!

Nu al weer tijd om naar de volgende stad te gaan namelijk Hoi an. Hier ga ik heel kort over zijn, het was een prachtige stad maar ons hotel kamertje helemaal. Laatste keer dat ik spagetti bolognese bestel.. voedselvergifting zegt denk ik genoeg!

Een paar dagen de toekomst in kon ik eindelijk weer verder dan 5 meter van de badkamer zijn en maar goed ook want we gingen al door naar de volgende stad namelijk Ho Chi Minh city! Deze keer met het vliegtuig!

Aangekomen in ho chi minh was het gedaan met de rust, deze stad is namelijk nog drukker dan Hanoi! Wel hebben we geleerd hoe we de straat over moeten steken!

Hier bij het stappen plan: stap 1 ogen dicht, stap 2 steek een willekeurige hand omhoog, stap 3 bidden en overrennen xD

verbazend genoeg was dit echt de beste manier!

Savonds nog even naar de night market geweest en vroeg naar bed want de dag erna gingen we naar de Cu Chi tunnels (spreek je uit als guccitunnels, vergeet ik nooit meer!)

Deze tunnels hebben er voor gezorgd dat de stad niet overgenomen konden worden door de amerikanen. Het begon met een bunker on hun huis als wegduik optie, naar tunnels die de bunkers met elkaar vebonden zodat ze konden ontsnappen, tot 3 lagen. De eerste laag was de vechtlaag, hier konden de soldaten van plek naar plek verplaatsen en uit superkleine luikjes ineens opduiken en zo de amerikanen verrassen, die niets zagen want of ze waren neergeschoten of de soldaten waren alweer verdwenen in de tunnels. De 2e laag was de woonlaag, overdag was het niet veilig om in hun huizen te zitten dus bevonden ze zich ondergronds. Met uitzonderingen van de keuken en wapen recycle kamers, die bevonden zich in de eerste laag. De 3e laag was tegen de bommen, op ongeveer 15meter onder de grond konden de bommen niet komen, de bovenste lagen waren dan wel verwoest maar doordat het zo enorm stelsel was maakte dat niet heel veel uit. Zelf mochten we ook de tunnels in, dan wel de voor toeristen verbrede versie ( nog steeds liep je voorover gebogen), echt heel gaaf om een klein idee te krijgen hoe ze de oorlog overleefd hebben. Doordat ze niet veel wapens hadden gebruikten ze voornamelijk de natuur. Ze hadden aardig wat soorten vallen gemaakt waarbij je niet meer weg kwam als je vastzat. Ze gebruikten vallen waarbij je gespiest werdt met vieze (met poep ingesmeerde) stokken die op 2 manieren geplaatst waren. Een kant op waardoor als je in de val trapt gespiest wordt en vervolgens een hele rij die je spiesen als je je been eruit wil trekken. Als je er dan al uitkwam kon je vaak niet meer lopen, maar ze gingen vaak dood door de infecties die op den duur ontstonden.

Ondanks de naweeen van de voedselvergiftiging (nog niet normaal kunnen eten) toch een cooking class gedaan. In hoi an natuurlijk overgeslagen maar nu wilden we het echt graag doen!

Het was een ochtend class zodat we nog wat vrije tijd hadden in de middag. Eerst gingen we naar de markt waar we meer leerden over de groentes en kruiden die allemaal gebruikt worden in de vietnameze eetstijl. Daarna gingen we stap voor stap onze gerechten klaarmaken. We hebben een mango salade, pork skewers, braised chicken met ginger en happy rice gemaakt! Smaakte erg goed ookal hebben we van elk gerechtje misschien maar 4 happen op! Recepten boekje mee en weer lekker terug naar het hotel om een beetje uit te rusten. Smiddags nog een rondje stad gedaan, eerst naar het postkantoor en de notre dam, een van de weinige kerken in vietnam. Daarna wilden we nog naar een pagode lopen die op ongv 20 min lopen zou moeten zitten. Helaas kloppen de kaarten niet echt, eerst zijn we compleet de verkeerde kant op gestuurd om vervolgens na 20 min lopen weer helemaal terug gestuurd te worden. Dan staan we volgens de kaart voor de pagode maar je raad het al, niets te bekennen.. maar wat straatjes in gelopen waar we bij toeval ineens een pagode zien liggen. De minst toeristische van allemaal maar wel een van de meest indrukwekkende! Zo erg dat het niet goed voelde om fotos te maken, in plaatst daarvan wierrook en een kaarsje aan gestoken. Savonds nog naar de backpacker area geweest, zo heet het daar. Hier lekker een drankje gedaan en gewoon lekker gekeken naar alle mensen en verkopertjes die voorbij komen!

Wat we daarna gingen doen was een verrassing, wij hadden alleen doorgekregen dat we in 2 dagen door zouden reizen naar chau doc vanwaar we de boot naar phnom penh Cambodja zouden nemen. Het bleek dus een 2daagse tour over de mekong rivier te zijn waarbij we lekker veel gevaren hebben, langs floating markets en local fabriekjes zijn geweest om de eerste dag te eindigen bij de homestay waar we gingen overnachten. Onze lunch was een elefant ear fish, een vis die gewoon compleet de frituur in gegooid wordt maar echt super lekker is! We kregen alleen zoveel eten dat wezelfs met zijn tweetjes nog geen 1/3e opkregen. Smiddags nog een fietstochtje gemaakt met onze guide wat echt een super aardig lokaal meisje was zo ongeveer 1.45 m lang. Ze komt zelf uit de mekong omgeving en wist dus ook een heleboel te vertellen. Na ons eigen eten (soort pannekoek en een paar spring rolls) te hebben gebakken gingen we naar onze kamer. de kamer was niet meer dan 2 bedden, 2 ventilatoren een raam zonder glas en een wc, kortom we hebben heeerlijk geslapen! Lekker rustig luisterend naar de gekkos en andere dieren.

Volgende ochtend zaten we braaf om kwart over 6 aan het ontbijt zodat we optijd waren voor ons dagprogramma wat bestond uit een boottochtje naar een floating market, een lokale snoepfabriek en voornamelijk veel in de auto zitten. De lunch was bij een crocodile farm, wat echt te erg voor woorden is. Ze zitten met 100 volwassen crocodillen in een hok waar er max 2 in mogen, mannetjes en vrouwtjes door elkaar die constant aan het vechten tot de dood zijn.. en dat alleen maar omdat ze hun vlees willen eten en hun huid willen hebben.. echt walgelijk!

Toen kwam de verrassing dat we ook nog naar een pagode in de bergen gingen.. achteraf wel waard, maar wij hadden ons al ingesteld op lekker nog een paar uur rijden en dan lekker in het hotel relaxen. Zeker toen we de trappen zagen en ergens ver boven ons hoofd een groep pagodes zagen opdoemen. Eenmaal boven was het wel super mooi! Geweldig uitzicht en een prachtige pagode die allemaal gangetjes in de berg heeft met speciale gebed plekjes. Het meest aparte was nog wel dat er een groep scholieren was die liever met ons op de foto ging dan met de pagode.. dan draai je je om en zitten ze een selfie te maken met jou op de achtergrond. Op een gegeven moment na een paar keer op de foto te zijn geweest zag ik steeds meer mensen komen en kijken dus zijn we maar gauw weggegaan. Eenmaal bij het hotel ergens gaan eten, alleen niet echt lekker dus maar gauw gesetteld in de hotelkamer.

Het is nu tijd om afscheid te nemen van Vietnam en vooruit te kijken naar deel 2 namelijk Cambodja!

Eerst met een 6 uur durige boot trip, die ik bijna volledig geslapen heb (eeuwig dankbaar voor mijn gave om overal en altijd te kunnen slapen!) Chantal daarintegen had wat meer pech en heeft 6 uur op een houten bankje gezeten omdat sommige mensen het nodig vonden om 2 stoelen voor zichzelf te gebruiken.

Na lange stops bij de borders zijn we dan eindelijk in Cambodja, totaal ander land, andere warmte, andere mensen en andere omgeving! Toen we de boot afstapte had onze tuktuk driver er zo veel zin in dat hij zonder onze bagage weg wilde gaan. Vervolgens dus bij elke tas vrolijk laggen en wijzen van dezee?!

Ons hotelletje lag in een zijstraatje en is van een frans vrouwtje en haar man. Dat merktte je dus ook wel, allemaal positief gelukkig. Daarna even naar de marktjes geweest die eigenlijk niet zo veel voorstelden en uiteindelijk gegeten bij friends een leuk en vooral lekker restaurantje! Je kon hier ook aparte dingen eten zoals tarantula, wat een australische gast die naast ons kwam zitten dus ook probeerde. De eerste ging nog goed naar binnen, maar al gauw bleek het toch wel heel ranzig te zijn, naja hij liever dan ik xD!

Iets waar we al veel over gehoord hebben zijn de killing fields en S-21. We begonnen bij het S-21 museum. Toen de vietnam oorlog net voorbij was in 1975 kwam Pol Pot met de rode kmerh aan de macht. Hij wilde een utopia creeeren waarbij iedereen een boer was en op het land werktte. Omdat hij bang was voor tegenwerking liet hij iedereen die afweek van het boeren leven oppakken onder het motto de angkor (de organisatie) heeft het gezien. Dit hield letterlijk in dat als je een andere taal sprak, zachte hande had, een bril droeg, iemand je beschuldigde of gewoon daarom, dat je dan opgepakt werdt en naar het security center 21 gebracht werdt. Dit alles was in groot geheim. Niemand wist ook dat het een gevangenis/martelhuis was (voorheen diende het als een school). Voornamelijk omdat niemand dit pand levend verliet.

De dingen die hier gebeurde waren echt te gruwelijk voor woorden. Iedereen werdt gemarteld tot ze een bekentenis ondertekende van iets wat ze niet gedaan hadden en ze dus een reden hadden om ze "verantwoord" te vermoorden. Dit ging lange tijd zo door. Doordat Pol Pot steeds meer paranoide werdt kwamen er steeds meer mensen in de gevangenis terecht. Zelf bewakers of leden van het ministerie werden ineens verdacht en zonder reden opgepakt. Door de grote hoeveelheden aan gevangenen en dus ook doden konden ze de lichamen niet meer kwijt in de gevangenis en zochten ze een andere oplossing. Een oplossing die wij kennen als de killing fields.

Alle gevangenen die ten dode afschreven waren werden in busjes naar een van de velden gebracht (er is er een open voor toeristen, de tientalle anderen niet). Eenmaal aangekomen werden ze een voor een naar de rand van een gat gebracht en afgeslacht. Kogels waren te duur dus ze deden het met wat ze maar konden vinden. Een van Pol Pot zijn uitspraken was dat als je onkruid wied, je moet doorgaan tot de wortels. In zijn paranoide toestaan slachtte hij hele families af, kinderen,vrouwen en zelfs baby's. De manier waarop is zelfs nog gruwelijker. Naast het graf van de vrouwen stond een boom met scherpe boomschors randen. Hier moesten de vrouwen toekijken hoe de baby's doodgeslagen werden tegen de boom (de killing tree). Daarna werden ze zelf afgeslacht en in het graf gegooid. Soms verveelde de bewakers zich en ging overgooien met de baby's, alleen in plaats van met handen gevangen te worden. Werden ze op een bajonet gevangen en gespiest.

Dit is een van de horrors die er plaats gevonden hebben. Een andere is een graf zonder hoofden. Dit bleken verraders te zijn. Die hadden zich aangesloten bij de vietnamezen. Het idee is dus ook hoofd was vietnamees en het lichaam cambodjaans. Tot op heden is het niet bekend waar de hoofden liggen.

In het midden van dit veld staat de stupa. Een grote tombe met ramen waar de hoofden in ter rust gelegd zijn. Alleen waren de hoeveelheid slachtoffers flink onderschat en zijn veel velden dichtgelaten. Er wordt geschat op 2 tot 4 miljoen slachtoffers. En dit alleen maar omdat er dus nog veel meer velden zijn omringd door landmijnen of zo diep in de jungle dat ze niet begaanbaar zijn. En wie weet zijn er nog meer velden die nog niet ontdekt zijn.. wat voor mij nog het moeilijkste geloven is dat dit 35 jaar geleden plaatsvond.. zulke onmenselijke daden, recht voor onze neus en niemand deed er wat aan. De opperbevel hebber van de s-21 is zelfs pas in 2009 veroordeeld voor alles wat hij gedaan heeft. (Hij zit grotendeels achter de gruwels van s-21 en de killing fields.) Pas toen hij bij de killing tree aankwam brak hij onder de gruwel daden waar hij opdracht toe gegeven heeft.

kortom een hele heffige dag die we afgesloten hebben met een luchtige cambodjaanse dans voorstelling over de cultuur en legendes van cambodja. Dit was ook het laatste wat we deden want de volgende dag vertrokken we al naar Siem Reap!

Siem reap vind ik tot nu toe de leukste stad van allemaal! Hartstikke gezellig en echt een goede vibe. Door de lange busrit hebben we besloten lekker te gaan eten vooral niet te veel te doen. Helaas zaten we tegenover de markt en zijn we schandalig tekeer gegaan! Maarja het is vakantie dus excuusjes genoeg!

Half 4 ging de wekker, echt geen grap. We worden namelijk om half 5 opgehaald om naar de tempels van angkor wat te gaan. Waarom zo vroeg? De zonsopgang achter ankor wat schijnt echt super mooi te zijn! We hebben wel mooie plaatjes maar helaas geen rode gloed van zon, het was net te bewolkt er voor.. iets wat we niet heel erg vonden want doordebewolking was het goed te doen in de tempels. We begonnen met angkor wat, de grootste en meest bekende van allemaal. Hier hebben we bijna 2 uur rond gedwaald. Echt super indrukwekkend allemaal, veel tekeningen in de stenen muren gekerfd en veel detail door de hele tempel heen. Zelfs op de torens!

De 2e tempel was ankor tom. Een iets kleinere maar net zo indrukwekkend! Je kan in deze tempels wel uren blijven ronddwalen maar we wilden er nog meer zien dus door naar de volgende wat bekend staat als het nationaal paleis. Deze was alleen niet veilig en konden we alleen maar langs lopen. Een ander gedeelte was al wat meer door de jungle terug genomen dus dat was wel leuk om te zien. Terug lopend naar de tuktuk die we voor de dag gehuurd hadden, kwamen we langs een winkeltje waar ze schilderijen verkochten. Echt prachtige schilderijen.. dusja we konden het niet laten en er eentje te halen. Hoe ik hem mee ga slepen weet ik nog niet, hij is namelijk groter dan mijn backpack -.-

de volgende tempel staat bekend als de tempel uit tomb raider! (We moesten de film dus ook even kijken de dag ervoor). Deze tempel is al bijna opgeslokt door de jungle. Er staat niet veel meer overeind. Wat nog overeind staat word ondersteund zodat je er als toerist nog doorheen kan lopen! Echt heel gaaf, ik denk dat het ook niet heel lang meer duurt voordat de natuur hem helemaal terug neemt.

Als laatste wilden we toch nog wel naar de lady temple, ruim een uur rijden maar was het wel waard. Deze tempel is de oudste van allemaal, namelijk uit de 10th century (angkor wat en angkor tom uit de 12th century). Deze tempel was een hele andere bouwstijl en had veel meer detail. Ook was dit van de rode stenen gemaakt en niet van de zand/leistenen. Hier ook weer even rondgelopen om vervolgens lekker terug te gaan. Het was al een hele lange dag geweest dus we vonden het wel mooi!

Een van de laatste dingen die we nog gingen doen hier is the flight of the gibbon. Ookwel ziplinen door de jungle! Sochtends had ik nog van ja is leuk en gaaf, waar Chantal steeds banger werdt. Tot we eenmaal in de bomen waren en mijn hoogtevrees op kwam zetten. Toen vond Chantal het steeds leuker en werdt ik steeds banger. Stond eigenlijk voornamelijk aan de bomen gekleefd totdat ik aan de beurt was, toen was het neee wacht, neeee nog niet, en vervolgens aah fuck it en gillen haha. Wel blij dat ik het gedaan heb maar hoef niet zo nodig nog een keer haha.

Die middag weer over de markt gestruimd. Dit keer met een doel! Die we natuurlijk compleet negeerden bij elk leuk dingetje wat we tegenkomen.. daarna nog even gegeten en een drankje gedaan in pubstreet, toen onze ogen vielen op een masage standje. We hadden allebei tegelijk jaaa, dus een uur later liepen we totaal ontspannen rond na onze voet en rug massages!

De volgende dag vlogen we naar sihanoukville, onze laatste stop. Hier hebben we een paar dagen van relaxen, strand hangen, zwembad hangen en lekker eten!

Over een paar zit het gezamelijke gedeelte van mijn reis erop, Chantal gaat naar huis en ik vlieg door naar bali om mijn reis alleen te vervolgen!

Tot nu toe is het geweldig geweest en ben benieuwd wat mijn volgende bestemming mij gaat bieden.

Waarschijnlijk tot over een maandje weer dus alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuw jaar!

Liefs Laris